Бұл әңгіме Мұхаммед Алидің бір қызының баяндауында:

Біз ақыры жеттік, жүргізуші сіңілім Ләйлә екеуімізді әкемнің тұратын үйіне жеткізіп қойды. Әдеттегідей, әкем есіктің артында тығылып, бізді қорқытпақшы болып күтіп тұрыпты. Әкем бізді құшақтап, бетімізден иіскеп жатыр, күндегідей.

Әкем біздің үстімізге киіп алған сәнді киімге бір қарап, мені тізесіне отырғызып, бұл өмірде мәңгі ұмытпайтын сөздерімді айтты.

Ол менің көзіме қарап тұрып: Хана, Аллаһ жаратқан асыл заттардың бәрі жасырын әрі оларды табу өте қиын. Біз алмасты қайдан табамыз? Терең жерастынан, олар жасырылып, қорғалған. Інжуді қайдан табамыз? Ол теңіздің ең түбінде, әдемі бақалшықтың(shell) ішіне жасырылып, қорғалған. Алтынды қайдан табамыз? Жерастындағы алтын кеннен, үсті қабат қабат таспен басылған. Осы қымбат заттарға қол жеткізу үшін қиыншылықтарына шыдап, аянбай тер төгу керексің.

Ол сөзін жалғастырып: Сенің денең де қасиетті. Сен алмаздан да, інжуден де көп қымбатсың, сондықтан да ашық-шашық киінбеу керексің.

http://www.mslxx.cn/Art/Html/1690.html